Πρωί-πρωί, αφήσαμε το φεστιβαλικό Sanremo
και ξεκινήσαμε costa-costa για Γαλλία.
Μετά από πολλούς φοίνικες και μπουκαμβίλιες...
φτάσαμε στην πρώτη γαλλική πόλη, την ειδυλλιακή Menton.
Πρώτη επαφή με Κυανή Ακτή
Όμορφα πάρκα,
όμορφη μαρίνα
και μπισκότα σε κάθε γεύση και κάθε σχήμα
Ανυπόμονοι, αναχωρούμε για τον επόμενο προορισμό,
το πολυτελές MONACO
(στο βάθος της φώτο)
Αφού οδηγήσαμε στους αστικούς δρόμους της Φόρμουλα 1, ανάμεσα από μοντέρνες και πανύψηλες πολυκατοικίες, παρκάραμε όπως-όπως...
και ξεχυθήκαμε για βόλτα στη μαρίνα
εκεί όπου ο πλούτος είναι αδύνατον να κρυφτεί,
αλλά υπάρχουν και κάτι ταπεινά βαρκάκια
Τελικά, φτάσαμε ως το ωκεανογραφικό μουσείο
και το εντυπωσιακό ενυδρείο
Αφήσαμε μήνυμα στην ταράτσα
και αφού περάσαμε από το Καζίνο
(χωρίς φώτο δυστυχώς)
αποχαιρετίσαμε την άπιαστη χλιδή των Μονεγάσκων
και φύγαμε για τη γραφική Eze,
το μεσαιωνικό χωριό της τέχνης και της γαστρονομίας
Γραφικά σοκάκια,
απ' όπου ξεφύτρωναν γκαλερί και ρεστοράν,
αλλά δεν μας κέρδισε κανένα.
Επιφυλαχθήκαμε για φαγητό στη Νίκαια,
αλλά στην πορεία μας τα χάλασε ο καιρός.
Το φαγητό έγινε κολατσιό στο αυτοκίνητο,
διασχίζοντας την περίφημη Promenade des Anglais.
Η μικρή βόλτα μας στη Νίκαια, πάντως, ήταν αρκετή για να καταλάβουμε ότι πρόκειται για μια μεγαλούπολη διαφορετική από τις άλλες, πιο "ανοιχτή", πιο άνετη, πιο ελκυστική, με επιβλητικό ιστορικό κέντρο και τεράστιο μήκος παραλίας, κατάλληλης για μπάνιο, βόλτες και ποδηλατάδες.
Μετά από ατελείωτο μποτιλιάρισμα,
καταλήξαμε για παγωτό στην "παλιά" Antibes,
η οποία μάλλον δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μας.
Αυτή η υπερπλήρης ημέρα τερματίστηκε
με λιποθυμικό ύπνο στην ορεινή Grasse,
την πρωτεύουσα των αρωμάτων
(και του Αρώματος (του βιβλίου που έγινε ταινία)).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου