Μετά από μία τελευταία πρωινή βόλτα στην Aix,
πήραμε το δρόμο για Μασσαλία.
Πολύ γρήγορα φτάσαμε στο παλιό λιμάνι της
που έσφυζε από ζωή.
Ένας πλατύς πεζόδρομος γύρω από τη μαρίνα
γέματος καλλιτέχνες
που ενίοτε κάνουν καντάδα σε όμορφα κορίτσια
Στους περιφερειακούς δρόμους και τις πλατείες,
σύγχρονες καλλιτεχνικές ιδέες ομορφαίνουν το αστικό τοπίο.
Μετά από έντονες διαπραγματεύσεις επικράτησε η ιδέα για ψάρι αντί πρωινού (ήταν 13.00 η ώρα). Έτσι κι έγινε, λοιπόν, με λαχταριστή ψαρόσουπα και φιλέτο τόνου στο "Le Marseillais", με θέα όλο το λιμανάκι κάτω από τo ναό της "Notre Dame de la Garde" που μας επέβλεπε αφ' υψηλού.
Απολαμβάνοντας τη μπουγιαμπέσα, ανυπομονούσαμε να βρεθούμε στο αλλιώτικο τοπίο της Καμάργκ,
ενός υδροβιότοπου που βρέχεται από τη Μεσόγειο
στα νότια της Προβηγκίας
και έμελλε να μας φιλοξενήσει για το Σαββατόβραδο.
Προορισμός μας η πόλη των αλόγων και των ταύρων,
η Saintes Maries de la mer.
Καθοδόν, δεν παραλείψαμε να αγοράσουμε και τοπικά φρούτα στο τελάρο προς άμεση κατανάλωση.
Η άφιξη μας στη μεσογειακή ακτή
συνοδεύτηκε από την απαραίτητη βουτιά
στην αφρισμένη και μάλλον αφιλόξενη θάλασσα.
Ευτυχώς, στο απίθανο ξενοδοχειακό καταφύγιο
"Lodge Sainte Helen",
μας περίμεναν πιο ήσυχα νερά
και μια απίστευτη χαλάρωση μπροστά στον υδροβιότοπο
παρέα με κύκνους
και πάπιες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου