Δεν επιλέγουμε τους γονείς μας. Αν μπορούσα όμως πάλι εσένα θα διάλεγα. Πόσο τυχεροί ήμασταν μάνα? Αφιέρωσες όλη σου τη ζωή για να μεγαλώσεις 4 παιδιά και 8 εγγόνια, φρόντισες τους γονείς σου και τον πατέρα μας μέχρι την τελευταία τους πνοή και δεν λιγοψύχησες ποτέ.
Ήσουν το θεμέλιο μας, το σημείο αναφοράς μας, αλλά και ο άνθρωπος που μας έσπρωχνε να κυνηγήσουμε το όνειρο, ακόμη και αν αυτό μας οδηγούσε μακριά σου. Προοδευτική και πάντα ενημερωμένη για όλα, με μοναδική αισθητική και κοινωνικό χάρισμα, μια αρχόντισσα παλιάς κοπής, μας δίδαξες να νοιαζόμαστε και να αγαπούμε αληθινά.
Όταν κατάφερες να νικήσεις ακόμη και τον καρκίνο με απαράμιλλο θάρρος και υπομονή, πίστεψα πως είσαι άτρωτη. Μας ξεγέλασες, όπως μόνον εσύ ήξερες! Δραπέτευσες ξαφνικά από τη ζωή μας για να συναντήσεις τον άνθρωπό σου. Σας φαντάζομαι πια αγκαλιασμένους, να σου τραγουδά ξανά ότι «σ’ αγαπά γιατί είσαι ωραία, σ’ αγαπά γιατί είσαι εσύ!». Έτσι θα σας θυμόμαστε πάντα!
Μην ανησυχείτε για μας… μπορεί να ορφανέψαμε πια, αλλά μένουμε δυνατοί γιατί είμαστε ενωμένοι όπως μας μάθατε. Σας ευγνωμονούμε για τις θυσίες και νιώθουμε περήφανοι που είμαστε παιδιά σας.
.
