Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2020

Για τη μητέρα μου

Δεν επιλέγουμε τους γονείς μας. Αν μπορούσα όμως πάλι εσένα θα διάλεγα. Πόσο τυχεροί ήμασταν μάνα? Αφιέρωσες όλη σου τη ζωή για να μεγαλώσεις 4 παιδιά και 8 εγγόνια, φρόντισες τους γονείς σου και τον πατέρα μας μέχρι την τελευταία τους πνοή και δεν λιγοψύχησες ποτέ.

Ήσουν το θεμέλιο μας, το σημείο αναφοράς μας, αλλά και ο άνθρωπος που μας έσπρωχνε να κυνηγήσουμε το όνειρο, ακόμη και αν αυτό μας οδηγούσε μακριά σου. Προοδευτική και πάντα ενημερωμένη για όλα, με μοναδική αισθητική και κοινωνικό χάρισμα, μια αρχόντισσα παλιάς κοπής, μας δίδαξες να νοιαζόμαστε και να αγαπούμε αληθινά.

Όταν κατάφερες να νικήσεις ακόμη και τον καρκίνο με απαράμιλλο θάρρος και υπομονή, πίστεψα πως είσαι άτρωτη. Μας ξεγέλασες, όπως μόνον εσύ ήξερες! Δραπέτευσες ξαφνικά από τη ζωή μας για να συναντήσεις τον άνθρωπό σου. Σας φαντάζομαι πια αγκαλιασμένους, να σου τραγουδά ξανά ότι «σ’ αγαπά γιατί είσαι ωραία, σ’ αγαπά γιατί είσαι εσύ!». Έτσι θα σας θυμόμαστε πάντα!

Μην ανησυχείτε για μας… μπορεί να ορφανέψαμε πια, αλλά μένουμε δυνατοί γιατί είμαστε ενωμένοι όπως μας μάθατε. Σας ευγνωμονούμε για τις θυσίες και νιώθουμε περήφανοι που είμαστε παιδιά σας.

Μαμά, μπαμπά, σας αγαπάμε!  

.

Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2017

Για τον πατέρα μου

Σήμερα το βράδυ, ο πατέρας μου έφυγε από κοντά μας, γλυκός και ήρεμος, όπως πάντα. Δεν υπήρξε πολιτικός, μεγάλος καλλιτέχνης, επιστήμονας ή ήρωας πολέμου, αλλά ήταν σπουδαίος άνθρωπος και του οφείλω αυτά τα λόγια μνήμης.

Γεννήθηκε σε δύσκολα χρόνια, έζησε τη φτώχεια της κατοχής, δούλεψε από μικρό παιδί, εργάσθηκε τίμια, έφτιαξε μια μεγάλη οικογένεια και θυσίασε κάθε προσωπική πολυτέλεια για να μας εξασφαλίσει ό,τι καλύτερο. Πράος και καρτερικός, έκανε πάντα «το κουμάντο του», όπως έλεγε, και δεν χρωστούσε σε κανέναν. Δεν ζήτησε ποτέ του εξυπηρέτηση για τον ίδιο ούτε και για τα παιδιά του. Ό,τι πέτυχε και ό,τι απέκτησε προήλθε από το μόχθο του. Το ίδιο δίδαξε και σε εμάς με το παράδειγμά του.
 
Πέρα από αυτά όμως η σπουδαιότητά του ήταν άλλη: είχε ένα απλό, μα σπάνιο χάρισμα: μπορούσε να κάνει τους ανθρώπους γύρω του ευτυχισμένους. Αστείρευτος, με πηγαίο χιούμορ και κέφι για ζωή. Τυχεροί όσοι βρέθηκαν στην παρέα του, τραγούδησαν μαζί του και γέλασαν με τα ανέκδοτα και τα καλοπροαίρετα πειράγματα του. Δίχως άλλο, η ψυχή που έφυγε σήμερα είναι η ψυχή της παρέας!

Εμείς όμως, η οικογένειά του, χάσαμε τον άνθρωπό μας. Όταν γεννήθηκα, ο πατέρας μου ήταν ήδη 50 χρονών, με άσπρα μαλλιά και αργότερα στις βόλτες μας όλοι νόμιζαν πως ήταν παππούς μου. Ντρεπόμουν λίγο, αλλά εκείνος πάντα με λύτρωνε με το χιούμορ του. Σήμερα, που τον αποχαιρετώ στα 88 του χρόνια, πάλι ντρέπομαι λίγο, ντρέπομαι να κλάψω γιατί όλοι σκέφτονται ότι περιττεύουν τα δάκρυα για έναν παππού που είχε χορτάσει τη ζωή. Αλήθεια είναι, έφυγε πλήρης εμπειριών και περιστοιχισμένος από αγάπη. Ωστόσο εμείς, η μητέρα μας, τα παιδιά μας, μείναμε ορφανοί από τον καθημερινό του λόγο, το ζεστό του αγκάλιασμα, το γλυκό του βλέμμα, το φωτεινό του χαμόγελο. Άλλωστε, ποιος άλλος θα διαφημίζει με τόση περηφάνια τα κατορθώματά μας;

Με παρηγορεί μόνον ότι αν υπάρχει παράδεισος, από σήμερα θα είναι καλύτερος!

Να θυμάσαι μπαμπά μου: στην καρδούλα μας αφήνουμε για πάντα ένα παράθυρο ανοιχτό... να βλέπεις φως και να ΄ρχεσαι κοντά μας!
 

Τρίτη 1 Αυγούστου 2017

ΕΝΟΣ ΕΤΟΥΣ ΣΙΓΗ


Μόλις ξημέρωσε Αύγουστος
έφυγε βιαστικός.
Χωρίς χαμόγελο αλμυρό,
χωρίς στερνή ματιά.

Το αεικίνητο σώμα παγιδευμένο,
τα ανήσυχα μάτια σβηστά,
το σγουρό στόμα στεγνό
και τα σκαμμένα χέρια
-ας μη διακρίνονταν ποτέ-
δεμένα σφιχτά κάτω από λευκή ποδιά.

Αβάσταχτο πλάνο
η ζωή που σιωπά.
Μόνο στο δάκρυ μένει φωνή.
Κάποτε έρχεται σαν ψίθυρος,
άλλοτε κυλά εκκωφαντικά.
Μοιράζει φόβο,
γίνεται απόγνωση,
γλιστρά απαλά 
επάνω στο λεπίδι του χρόνου
που μας αντικρίζει κατάματα
σαν συνήθης ύποπτος,
σαν βουβός θεριστής.

_

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016

Casa d' Estel by the sea ! ! !


 Μετά από την πινελιά του προσωπικού μας 
διακοσμητή (με νομικές ασφαλώς σπουδές)
είμαστε σε καλό δρόμο...


 Πολυμορφικό δωμάτιο για κάθε ηλικία...

 και για κάθε γούστο...

Προσφέρουμε εμπειρίες...όχι αστεία!!!!

 Και κάπως έτσι γίναμε και επισήμως...οικοδεσπότες!!


 Συστηθήκαμε....


 επικοινωνήσαμε... και

δεχτήκαμε κρατήσεις που ξεπερνούσαν τις προσδοκίες μας
 

 καθώς και κριτικές....!!!


Το μέλλον φαίνεται ευοίωνο........είναι?????

Τρίτη 3 Μαΐου 2016

ΣΤΙΣ ΟΜΠΡΕΛΕΣ ! ! !



Μπορεί τα καρναβάλια να πέρασαν....???


Όμως πρέπει να στολιστούμε λίγο!!!


 Για να βγούμε ποδηλατάδα.....
 

 Οι ομπρέλες μας περίμεναν!!!





Σάββατο 30 Απριλίου 2016

ΠΑΣΧΑ 2016


Τα αυγά ανέλαβε η Σώτη...

 

και είναι έτοιμα...

Λίγο πριν την ανάσταση όμως
η γέμιση δέχτηκε άγρια επίθεση!!!!

Ευτυχώς η μαγειρίτσα ήταν ήδη έτοιμη...!!!

Στην Ανάσταση όλοι λοιπόν!!!!


Με πολλή ευλάβεια!!!!

Τρίτη 12 Απριλίου 2016

Casa d' Estel....under construction


 Αντί  να μεταναστεύσουμε
αποφασίσαμε να το ρίξουμε στα ξενοδοχειακά ! !

Έρευνα αγοράς λοιπόν....
  

για κάθε λεπτομέρεια...
  


 έμπνευση στους τοίχους...

 και πολύ σύντομα
πήρε μια πρώτη μορφή....


μέχρι την ολοκλήρωσή του!!!
Casa d' Estel by the sea