ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΝΑΜΟΝΗΣ

Σήμερα κλείνει ο τρίτος μήνας... μπαίνουμε στον τέταρτο και δεν το έχουμε πολυκαταλάβει!
Ούτως ή άλλως βέβαια, τον πρώτο μήνα δεν είχαμε ιδέα...

Όπως και να 'χει μόλις γυρίσαμε από την τρίτη επίσκεψη στη γυναικολόγο...
τελευταίο βραδινό ραντεβού: 20:30.
Έτρεχα να προλάβω, μη χάσω το show του μήνα!
Φτάνοντας, η αίθουσα αναμονής μου θύμισε λεωφορείο σε ώρα αιχμής.
Η Μικρή Εγκυμονούσα είχε βολευτεί σε ένα σκαμπό με σχήμα καρδιάς...
Σιγά-σιγά (μισή ώρα μετά) κερδίσαμε θέση στον αναπαυτικό καναπέ... απέναντι μια φρέσκια 26άρα SAMSUNG έδειχνε ασταμάτητα STAR... μετά την Πετρούλα είδαμε το μισό 'prime'.
"Μικρή, βγάλε το τοστ που έχεις κρυμμένο στην τσάντα, έχω ξελιγωθεί!"

Άφθονος χρόνος για παρατήρηση... τρία ζευγάρια γύρω μας, από διαφορετικούς πλανήτες:
-Νέο ζευγάρι με αγωνία στα μάτια (κανένα σημάδι εγκυμοσύνης)
-Ζεύγος άνω των 40 καλοστεκούμενο, με αγωνία στα μάτια (κανένα σημάδι εγκυμοσύνης)
-35άρα προχωρημένη έγκυος, μπαφιασμένη, 40άρης αγανακτισμένος από την αναμονή
(όλες οι γυναίκες είχαν ένα κοινό: εκτός από την τσάντα τους κουβαλούσαν -σαν συνεννοημένες- και μια ελαφρώς χαρτογεμισμένη πάνινη τσάντα)

κι εμείς, δίχως τσάντα, λες και βγήκαμε εκπαιδευτική εκδρομή σε μουσείο, μόλις ξεφεύγαμε από το αυστηρό βλέμμα της γραμματείας έτοιμοι για σκανταλιά, πνιχτά γέλια και κλεφτές μπουκιές... στον κόσμο μας.

Κατά τις 22:00 ήρθε η ώρα μας... το μικρό όμως έπαιζε κρυφτό, απρόθυμο να πάρει αξιόλογες πόζες... κάθε σταρ έχει και τις κακές του ημέρες. Παρ' όλα αυτά ήταν για πρώτη φορά τόσο ευδιάκριτη όλη η σπονδυλική του στήλη... οι υπερηχοφωτογραφίες δεν δείχνουν ωστόσο πολλά (γι' αυτό παραλείπονται).

Αθάνατο STAR... όταν γυρίσαμε σπίτι έπαιζε ακόμα το 'prime'...

Άσχετο:
Μήπως η πάνινη τσάντα είναι "pregnancy must" και δεν το ξέρουμε?

.