τη γιαγιά Στέλλα που γεννήθηκε στην Τροία της Μικρασίας
και βαφτίστηκε σ' ένα γκαζοτενεκέ μέσα στο καράβι του ξεριζωμού.
Όμορφη στα νιάτα της και αρχόντισα στα γεράματα,
άφταστη μαγείρισσα και ανοιχτόκαρδη,
αγαπούσε τόσο τη ζωή, που κατάφερε να μας ξεγελάσει
ότι δε θα έφευγε ποτέ από κοντά μας.
Μάταια... αυτό το κυριακάτικο πρωινό των Βαΐων
ξεγλίστρησε ήσυχα μέσα από τα χέρια μου
για να συναντήσει τον αγαπημένο παππού μας.
Εμείς, παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα,
θα σε θυμόμαστε πάντα γελαστή και χαρούμενη
να χορεύεις και να τραγουδάς ανάμεσά μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου