Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΝΑΡΕΤΟΥ

Η μέρα ξεκινάει με τον απαραίτητο καλλωπισμό του ¨μπαμπά¨


και μερικά τελευταία ψώνια της "μαμάς"

ώσπου καταφτάνουμε στην κλινική.

Η αγωνία ξεκινάει και πίσω από την χαραμάδα

μόνο ο άμεσα εμπλεκόμενος με την απαραίτητη στολή.


Παππούς, γιαγιά, θείος....

και κουμπάροι συμπαραστέκονται όπως πάντα.

Σε λίγο παρουσιάζεται μπροστά τους
το πιο ανυπόμονο μικρό πλασματάκι...

και ξεκινούν τα τηλεφωνήματα και τα συγχαρητήρια!!!!



Βέβαια, αμέσως μετά από την πρώτη γλυκιά αγκαλιά


ξεκίνησαν και τα μαθήματα για τον έξω κόσμο....

Έχει πολλά να μάθει ακόμα, αλλά χρόνος υπάρχει άφθονος!!!!!!!!!!

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

ΝΕΟΙ ΓΟΝΕΙΣ... ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

ΓΕΝΝΗΣΑΜΕ
ΚΑΙ ΟΛΑ ΠΗΓΑΝ ΚΑΛΑ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΜΑ
(αλλά και για το μπαμπά που δε λιποθύμισε)

Σήμερα, Πέμπτη, 29 Ιουλίου 2010 , στις 9:45,
στη Γενική Κλινική, στη Θεσσαλονίκη
ήρθε στον κόσμο το αγοράκι μας,
επισπεύδοντας μια καισαρική
που είχε προγραμματιστεί
μετά από 2 εβδομάδες,
καθώς έμεινε όρθιο
σε όλη τη διάρκεια
της κύησης.

Ο "μικρός αντάρτης" ζυγίζει μόλις 2920 γρ.
αλλά μας κάνει να λυγίζουμε από χαρά και συγκίνηση.






ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ... ή ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ...

Η σκοπιά απέδωσε... τη νύχτα δεν είχαμε απρόοπτα!

Πριν ξεκινήσουμε λοιπόν και επειδή εις το εξής θα πρωταγωνιστεί ο μικρός Πανούλης,
ας θυμηθούμε πως φτάσαμε ως εδώ:










Ιανουάριος














Φεβρουάριος


















Μάρτιος


















Απρίλιος


















Μάιος



















Ιούνιος

















Ιούλιος... πριν λίγο!












ΜΕ ΑΛΛΟ ΜΑΤΙ:







Ιανουάριος
















Φεβρουάριος














Μάρτιος











Απρίλιος
(ακόμη με σκουλαρίκι)









Μάιος
(χωρίς σκουλαρίκι)

















Ιούνιος

















Ιούλιος...πριν λίγο!












(ΜΗΝΥΜΑ ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΩΣΗ:
ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΝΑ ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΣΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΓΙΑΤΙ ΓΕΝΝΑΜΕ!!!!!)


.

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

ήγκηκεν η ώρα.....



Τα ΄λεγα εγώ ότι μπορεί να γεννήσω... χθες... και πρέπει όλα να είναι έτοιμα, αλλά ποιος με ακούει;
Είμαστε όλο ελλείψεις, αλλά έχουμε τα βασικά...το κεφάλι ψηλά!!!
'Εφαγα και το απαραίτητο γιαουρτάκι προ-καισαρικής ... λουκούλειο γεύμα.

Μια μόνο νύχτα στο tempur που τόσο πεθύμησα...και φύγαμε για κλινική!!!
Ευτυχώς δε χρειαζόμαστε πολλή βενζίνη ως εκεί...
Σε λίγες ώρες τέρμα οι κεφαλιές και οι κλωτσιές....επιτέλους θα γνωριστούμε και από κοντά με το μικρό ακάθιστο επαναστάτη.
Η περιέργεια φτάνει στο τέλος της....ακολουθούν άλλα πρωτόγνωρα συναισθήματα.

Καλή μας τύχη!!!

ΣΗΜΕΡΑ ΘΕΙΟΣ, ΑΥΡΙΟ ΜΠΑΜΠΑΣ!

Σήμερα έγινα για 6η φορά θείος...

πριν το συνειδητοποιήσω όμως...

έμαθα πως αύριο θα γίνω
για πρώτη φορά μπαμπάς!


Επιστρέψαμε και πάλι άρον-άρον από Πολύχρονο...
δεν πέρασε ούτε για πλάκα από το μυαλό μου ότι μπορεί να έφτασε η ώρα!
Η εγκυμονούσα φαγώθηκε σε όλο το δρόμο...
"Να δεις που θα αύριο θα είμαστε στην Κλινική."
Και η γιατρός στο κόλπο με το "καλησπέρα σας": "Εεε, μπορεί και να γεννάμε!"
Αυτόματα με κατάπιε η καρέκλα!
Μόλις αλλάξαμε μήνα !
Και ο μικρός δεν έχει βάλει κεφάλι κάτω... Αντάρτης από την αρχή!
"Έλα καλέ πως κάνεις έτσι?" συνέχισε η γιατρός,
"αύριο στις 9 το πρωί θα βρεθούμε στην Κλινική
εκτός αν σπάσουν τα νερά ή αρχίσουν οι συσπάσεις τη νύχτα,

οπότε θα τα πούμε νωρίτερα..."

Να δω πως θα περάσει αυτή η νύχτα!!!
Εγώ είχα ποντάρει σε άλλες 10 ημέρες για να προσαρμοστώ πλήρως...
το κρεββατάκι ακόμα δεν ήρθε... μπανιερό δεν πήραμε...
ούτε τον ασκό για τα βλαστοκύτταρα
φωτιά στα μπατζάκια μας...
Και κάτι μου λέει πως ακόμα δεν είδαμε τίποτα!!!

.

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΟΣΤΕΓΑΝΟΠΟΙΗΣΗ...


Ήταν κάποτε μια γούρνα που προσπαθούσε να γίνει συντριβάνι...
Ολημερίς το φτιάχναμε, το βράδυ γκρεμιζόταν!



Τελικά, το συντριβάνι ήθελε το συμπέθερό του!

Αποφασισμένος για όλα, ο στεγανοποιητής ανέλαβε τα όπλα του

και προχώρησε μεθοδικά στη μάχη, πρώτα με κίτρινο χρώμα διαγραμμίσεων

στη συνέχεια με μπλε σφυρήλατο Μαρτελίτη

και σιλικόνη στα ευαίσθητα σημεία
χειροποίητο ακροφύσιο και πέτρες στο "αυγό του φιδιού".

Ιδού το αποτέλεσμα:




ΠΑΤΑ PLAY (>)
.

Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΚΟΙΛΙΑ

Παρά τις βουτιές και τις υποβρύχιες γκριμάτσες του θείου του
ο μικρός δε βάζει κεφάλι κάτω!!!!!

Επιδίδεται ολημερίς σε κεφαλιές και κλωτσιές, αλλά πάντα όρθιος!
Ελπίζω να μην είναι προειδοποίηση για το άμεσο μέλλον!!!


Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

ΠΑΙΔΙΚΟ ΔΩΜΑΤΙΟ

Καταρχήν επιλέχτηκαν τα κατάλληλα χρώματα


έπειτα, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, βγήκαν όλα τα σύνεργα,



επιστρατεύτηκε ο απαραίτητος βοηθός


και ξεκίνησε η χρωματική αναδιαμόρφωση.

Στη συνέχεια έπρεπε να παρθεί η απόφαση για τη θεματική αναπαράσταση.
Φαγάνες και και αυτοκινητάκια έφαγαν άκυρο για να προχωρήσουμε σταδιακά....


Μετά από ολονύχτια εργασία χωρίς βοηθούς (στις 4πμ λύγισαν)
το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό
και αποκαλύφθηκε το πρωί!!!


Φυσικά δεν είναι το τυπικό ενυδρείο, γιατί μέσα κολυμπάνε αγελάδες με αναπνευστήρες !!!
(ευτυχώς που δεν αφήσαμε τη φουξ ντουλάπα για να μη μπερδευτεί το μωρό)

Η δική μου συμβολή ήταν θεωρητική.
(Σπάνιο το στιγμιότυπο που είμαι όρθια)


Δεν θα μπορούσαμε λοιπόν να ξεφύγουμε από τα υγρό στοιχείο,
όπως ήταν αναμενόμενο!!!


Το αποτέλεσμα μας ικανοποίησε
και αναμένουμε τις αντιδράσεις
του μικρού Πανούλη....
(σε 4-5 χρόνια θα μας πει τη γνώμη του !!!!)